malarstwo - henryk baranowski

Henryk Baranowski (1932–2005)

artysta malarz.

Urodzony 04.05.1932 r. w Starogardzie Gdańskim, mieszkający na stałe Gdyni.

Zmarł 18 czerwca 2005 r. w Gdańsku, pochowany na cmentarzu w Gdyni Witominie.

Należał do najwybitniejszych polskich marynistów. Zajmował się malarstwem, rysunkiem, grafiką, czasami też rzeźbą i ceramiką. Przez wszystkie lata artystycznie związany z Wybrzeżem. Plastyczne zainteresowania wyniósł z domu rodzinnego, w którym dziadek, ojciec i wujowie amatorsko zajmowali się malarstwem. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał w Starogardzie Gdańskim u Jana Falkowskiego, który zatrudnił go w swoim Zakładzie Dekoracyjno-Malarskim. W 1948 r., po ukończeniu średniej szkoły zawodowej w Starogardzie Gdańskim, przeniósł się do Gdyni Orłowa i rozpoczął 3-letni kurs w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej w Sopocie. Po ukończeniu kursu z wynikiem bardzo dobrym studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Sopocie. Uczęszczał do pracowni prof. Juliusza Studnickiego, Jana Wodyńskiego i Janusza Strzałeckiego. Jednocześnie zaprzyjaźnił się z Antonim Suchankiem, którego twórczość stała się dla niego niewątpliwie źródłem inspiracji. We wrześniu 1952 w salonie sztuki „Cyganeria” w Gdyni odbyła się pierwsza indywidualna wystawa Henryka Baranowskiego. W tym też roku został powołany do służby wojskowej w Bydgoszczy, gdzie trafił do pracowni malarsko-rzeźbiarskiej, działającej przy Klubie Oficerskim Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Po odbyciu służby wojskowej, wrócił do Gdyni i podjął pracę plastyka dekoratora w klubie Zarządu Portu w Gdańsku. W 1955 r. poślubił Aldonę Baumgart. W 1956 r. rozpoczął służbę zawodową w Marynarce Wojennej. Wraz z Zbigniewem Litwinem współtworzył pracownię plastyczną Marynarki Wojennej. Podczas służby odbył wiele wyjazdów artystycznych, m in. do: Albanii, Jugosławii, Włoch, Francji, Holandii, Niemiec, Egiptu, ZSRR. Brał udział w misjach ONZ. Podróżował także prywatnie z żoną po całej Europie, zwiedził również Azję, Kraje Arabskie ( Maroko, Libię, Saharę zach. Egipt, Syrię, Liban) także Turcję, Izrael, Kubę, Rosję. Każdy z tych wyjazdów pozostawiał po sobie wspaniały cykl prac. Od 1969 r. był członkiem ZPAP. Otrzymał wiele nagród, wyróżnień, odznaczeń i medali za działalność artystyczną. W 1968 r. otrzymał wyróżnienie Ministra Obrony Narodowej za twórczość plastyczną o tematyce marynistycznej, w 1973 r. — nagrodę III stopnia Ministra Obrony Narodowej, w 1978 r. — nagrodę II stopnia Ministra Obrony Narodowej, a w 1983 r. — wyróżnienie Ministra Kultury. W 1991 prezydent Lech Wałęsa przyznał malarzowi Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski. W swojej działalności artystycznej stosował różnorodne techniki: olej (często impresyjny, fakturalny), akwarelę, gwasz, pastel, rysunek - tu preferował tematy reportażowe i wojskowe. Uprawiał też grafikę (drzeworyt i linoryt) również rzeźbił. W jego twórczości znalazły się motywy z wybrzeża Bałtyku, pejzaże z Kociewia, Kaszub, pejzaże górskie, akty, portrety - w tym wielokrotnie portrety małżonki, autoportrety, tematy religijne, a także kwiaty. Stworzył około 4000 dzieł. Prace artysty znajdują się w zbiorach: Wojska Polskiego, Muzeum Narodowego w Gdańsku, Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku, Muzeum Miasta Gdyni, muzeów morskich w Rosji, Danii, a także w admiralicjach Rosji, Niemiec, Holandii, Danii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Finlandii, Włoch, Egiptu oraz licznych kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.

Wystawy indywidualne

1952 — Gdynia, 1954 — Bydgoszcz, Gdynia, 1955 — Gdynia, 1956 — Gdynia, 1957 — Gdynia, 1958 — Gdynia, 1959 — Świnoujście, 1960 — Hel, 1961 — Toruń, Grudziądz, Piła, 1962 — Gdynia, 1963 — Gdynia, 1964 — Gdynia, 1966 — Sopot, Gdynia, 1967 — Tychy, Zabrze, Katowice, 1968 — Warszawa, Opole, Sopot, 1969 — Gdynia, Lublin, 1970 — Gdynia, Warszawa, Rostock, Stralsund, Peenemünde, 1971 — Gdynia, 1972 — Gdynia, Hel, Rostock, Stralsund, Dranske, 1973 — Warszawa, Świnoujście, 1974 — Hel, 1975 — Sopot, 1976 — Gdynia, 1977 — Warszawa, Ismailia, 1978 — Warszawa, Budapeszt, 1979 — Bratysława, Sofia, Lipsk, 1980 — Gdynia, Świnoujście, Peenemünde, Kandia Beach, 1981 — Sopot, Stralsund, Rostock, Praga, Dranske Prora, 1982 — Gdynia, Gdańsk, 1983 — Sopot, Gdańsk, Warszawa, Benghazi, 1984 — Gdynia, Stralsund, Rostock, Praga, 1985 — Gdynia, Rijeka, Warszawa, 1986 — Gdynia, Gdańsk, Jastarnia, Poznań, Pruszcz Gdański, Stralsund, Rostock, 1987 — Sopot, Stralsund, Rostock, Dranske 1988 — Gdynia, Ustka, Sopot, Neubrandenburg, Tetrow, Egeesin / Drögeheide, Ückermünde, Rostock, 1989 — Gdynia, 1990 — Wilhelmshaven, Neuenburg, 1992 — Gdynia, 2000 — Gdynia, 2004 — Gdańsk, oraz pośmiertne retrospektywy: 2012 —Gdynia, 2015—Gdańsk

Wybrane wystawy zbiorowe

1953 — Bydgoszcz, 1954 — Warszawa, 1956 — Warszawa, 1959 — Kraków, 1961 — Bydgoszcz, Warszawa, 1968 — Warszawa, 1973 — Warszawa, 1975 — Warszawa, 1978 — Warszawa, 1979 — Gdynia, Sopot, Warszawa, Leningrad, Moskwa, Mińsk, 1980 — Gdańsk, Koszalin, Warszawa, Visby, Lipsk, 1982 — Szczecin, 1983 — Warszawa, Gdynia, 1984 — Praga, 1985 — Sopot, Warszawa, Leningrad, Moskwa, Bremen, 1986 — Warszawa, Osaka, Sofia, 1987 — Gdynia, Sopot, Moskwa, 1988 — Warszawa, 1989 — Gdynia, Plymouth, 1990 — Sopot, Hamburg, 1991 — Gdynia, 1994 — Gdynia, 1996 — Gdynia, pośmiertnie: 2020—Bruksela

kilka słów o artyście

 malarstwo 

henryk baranowski